ngayon, iniisip ko nanaman yung kagabi, tama naman di ba? tsaka dapat matuto akong -let go ang mga kaibigan dahil alam kong di lang ako ang kanilang kaibigan, kailangan din sila ng iba pa nilang kaibigan. ganyan na nga nakikita ko sa sampa eh. eh may magagawa pa ba ako?
buti andyan pa bestfriend ko-si vien. naiintindihan niya lahat. at ganon din naman ako sa kanya. alam nia yung feeling na "i feel like lumalayo sa sampa" parang yun na lang yung gusto kong gawin kaysa naman nahihirapan ako. di ko na alam gagwin ko. gagayahin ko na lang si castro, isasaksak ko ang sarili ko sa pag-aaral dahil wala nang nakakakilala sa akin. hay.
siguro di na ako muna sasama sa kanila. kung sumama man ako, di na muna ako magsasalita. pag-iisipan ko muna yung decision ko, para maayos na.. rarr.